غذا نخوردن سگ می‌تواند برای هر صاحب حیوان خانگی نگران‌کننده باشد، چه سال‌ها تجربه نگهداری سگ داشته باشید، چه به تازگی تول ه‌سگی را به خانه آورده باشید. دلایل متعددی می‌توانند باعث بی‌اشتهایی سگ شوند و شناسایی علت اصلی، اولین قدم برای انتخاب بهترین راه درمان است.
آیا واقعاً سگ شما غذا نمی‌خورد؟
اولین نکته‌ای که برای نتیجه گیری دلایل غذا نخوردن سگ شما باید بررسی شود، نحوه ارزیابی اشتهای سگ است. اگر احساس می‌کنید میزان غذایی که می‌خورد کمتر از مقداری است که روی بسته بندی غذا نوشته شده، نگران نباشید. این اعداد صرفا میانگین هستند و بسیاری از سگ‌ها، تنها ۶۰ تا ۷۰ درصد از مقدار توصیه شده را می‌خورند.
با این حال، بی اشتهایی سگ می‌تواند نشانه‌ای از بیماری باشد. اگر متوجه تغییراتی در الگوی غذایی سگ خود شدید، حتما با دامپزشک مشورت کنید؛ مخصوصا اگر سگ شما معمولا اشتهای خوبی دارد و به طور ناگهانی از غذا خوردن امتناع می‌کند.
گرچه بیشتر سگ‌ها می‌توانند چند روز بدون غذا زنده بمانند، اما رسیدگی سریع به این مشکل، بهترین تصمیم ممکن است.
چه زمانی غذا نخوردن سگ خطرناک می‌شود؟
- غذا نخوردن بیش از ۲۴ ساعت
- غذا نخوردن همراه با اسهال یا استفراغ
- امتناع از نوشیدن آب
- کاهش وزن
- بی‌حالی یا نشانه‌های بیماری دیگر
- مشکلات دهان و دندان مانند بوی بد دهان، خونریزی لثه یا آبریزش دهان
چگونه سگ را به غذا خوردن تشویق کنیم؟
- تغییر طعم یا برند غذا
- افزودن تاپینگ‌های خوشمزه
- استفاده موقت از برنج و مرغ پخته بدون ادویه
- دادن تشویقی‌های سالم
- استفاده از کنسرو سگ یا غذاهای مرطوب
- کاهش میزان میان‌وعده‌ها و غذاهای تشویقی برای افزایش اشتها
- ایجاد محیط آرام هنگام غذا خوردن
دلایل رایج غذا نخوردن سگ
بی‌اشتهایی در سگ‌ها همواره نشانه‌ای قابل‌توجه از یک تغییر در وضعیت سلامت جسمی یا روانی آن‌هاست. در ادامه به بررسی شایع‌ترین دلایلی می‌پردازیم که می‌توانند منجر به کاهش یا از بین رفتن اشتهای سگ شوند:
بیماری‌ها و مشکلات پزشکی
در بسیاری از موارد، امتناع سگ از غذا خوردن مستقیماً با یک مشکل جسمی مرتبط است. وقتی سگ احساس ناخوشی دارد، به‌صورت طبیعی میل به غذا در او کاهش می‌یابد. این موضوع می‌تواند ناشی از طیف وسیعی از بیماری‌ها باشد که در صورت تداوم، نیازمند پیگیری فوری دامپزشکی است.
برخی از بیماری‌های شایع که موجب بی‌اشتهایی در سگ‌ها می‌شوند عبارت‌اند از:
- اختلالات گوارشی، مانند التهاب معده یا روده
- انسداد دستگاه گوارش که با علائمی مانند استفراغ مکرر، بی‌قراری یا درد شدید همراه است و به‌عنوان یک وضعیت اورژانسی دامپزشکی در نظر گرفته می‌شود
- بیماری‌های داخلی شامل عفونت‌های ویروسی، باکتریایی یا انگلی
- سرطان در هر مرحله یا ناحیه‌ای از بدن
- مشکلات دهان و دندان مانند آبسه، تحلیل لثه یا شکستگی دندان
- نارسایی کلیه، بیماری‌های کبدی یا قلبی و اختلالات غدد درون‌ریز مانند دیابت یا کم‌کاری تیروئید
احساس درد یا ناراحتی
درد یکی از دلایل پنهانی و اغلب نادیده‌گرفته‌شده‌ی بی‌اشتهایی در سگ‌هاست. این درد ممکن است به دلیل آسیب‌دیدگی، عفونت، التهاب یا مشکلات مفصلی و عضلانی باشد. دندان‌درد نیز به‌خصوص در نژادهای کوچک و سگ‌های مسن، بسیار شایع است.
اگر متوجه شدید سگ هنگام غذا خوردن واکنش منفی نشان می‌دهد، از جویدن اجتناب می‌کند یا فقط غذاهای نرم می‌خورد، احتمال وجود درد بسیار بالا است. در این شرایط، مراجعه به دامپزشک برای تشخیص علت و کنترل درد بسیار اهمیت دارد.
استرس، اضطراب و تغییرات محیطی
سگ‌ها به‌عنوان حیواناتی حساس، نسبت به تغییرات محیطی و احساسی واکنش شدیدی نشان می‌دهند. عواملی مانند جا‌به‌جایی خانه، تغییر در برنامه‌ی روزمره، ورود نوزاد یا حیوان خانگی جدید، از دست دادن یکی از اعضای خانواده یا حتی قرار گرفتن در پانسیون، همگی می‌توانند منجر به اضطراب و در نتیجه کاهش اشتها شوند.
همچنین تنش در روابط خانوادگی یا نبود تعامل کافی با سگ نیز ممکن است بر اشتهای او اثر منفی بگذارد. در این شرایط، بازگرداندن احساس امنیت، آرامش و توجه به سگ می‌تواند تا حد زیادی مؤثر باشد.
داروها و درمان‌های پزشکی
برخی داروها به‌ویژه آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهای ضد درد و داروهای شیمی‌درمانی ممکن است به‌صورت موقت باعث بی‌اشتهایی شوند. در صورتی که سگ شما داروی جدیدی مصرف می‌کند و تغییر محسوسی در میل غذایی او مشاهده کرده‌اید، بهتر است با دامپزشک مشورت نمایید تا در صورت لزوم دوز یا نوع دارو بازبینی شود.
واکنش به واکسیناسیون
در برخی موارد، واکسیناسیون می‌تواند موجب کاهش اشتهای موقت شود. این واکنش بیشتر در توله‌سگ‌ها دیده می‌شود و معمولاً ظرف ۲۴ تا ۴۸ ساعت اشتها به حالت طبیعی بازمی‌گردد. در صورت تداوم بی‌اشتهایی، دامپزشک باید بررسی دقیق‌تری انجام دهد.
مشکل در خود غذا
گاهی مسئله نه در سگ، بلکه در غذایی است که به او داده می‌شود. فساد، ماندگی، تغییر مزه یا کاهش کیفیت غذا می‌تواند سگ را از خوردن آن بازدارد. همچنین برخی سگ‌ها ذاتاً بدغذا هستند و نسبت به غذاهای تکراری یا ناآشنا مقاومت می‌کنند.
کهولت سن و تغییرات وابسته به سن
با افزایش سن، سگ‌ها با تغییرات فیزیولوژیکی متعددی مواجه می‌شوند. کاهش سطح انرژی، ضعف در حس بویایی و چشایی، مشکلات دندانی و گوارشی، و حتی ابتلا به اختلالات شناختی (نظیر زوال عقل سگ‌ها) می‌توانند باعث کاهش تمایل به غذا شوند. در سگ‌های مسن، بی‌اشتهایی ممکن است تدریجی، مزمن و گاه همراه با کاهش وزن باشد.
تغییر ناگهانی در نوع یا نحوه تغذیه
هرگونه تغییر غیرتدریجی در نوع غذا (مثلاً جایگزینی غذای خشک با غذای مرطوب، یا تغییر برند غذایی)، بافت، مزه یا حتی شکل و بوی غذا می‌تواند در برخی سگ‌ها منجر به امتناع از غذا شود. همچنین تغییر در ظرف غذا، محل غذا خوردن یا زمان‌بندی وعده‌ها نیز ممکن است به‌خصوص در سگ‌های حساس یا مضطرب، باعث بی‌میلی به غذا شود.
دریافت بیش از حد میان‌وعده‌ها و خوراکی‌های انسانی
تغذیه بی‌رویه با تشویقی‌ها، خوراکی‌های چرب یا مانده‌ی غذای انسانی نه‌تنها موجب دریافت کالری اضافی می‌شود، بلکه می‌تواند اشتهای سگ به وعده‌های اصلی را کاهش دهد. این مسئله به‌ویژه در خانواده‌هایی رایج است که چندین نفر به سگ غذا می‌دهند، بدون آن‌که برنامه غذایی منظم و مدیریت‌شده‌ای وجود داشته باشد.
تغییرات هورمونی ناشی از فحلی یا بارداری
در دوره‌های خاص فیزیولوژیک، مانند دوران فحلی یا اوایل بارداری، سگ‌های ماده ممکن است دچار بی‌اشتهایی موقت شوند. این وضعیت عمدتاً ناشی از نوسانات هورمونی است و در بیشتر موارد پس از گذشت چند روز به‌صورت طبیعی برطرف می‌شود، ولی در صورت تداوم نیازمند بررسی دامپزشکی است.
شرایط محیطی نامساعد، گرما یا شرجی بودن هوا
سگ‌ها در هوای بسیار گرم یا شرجی، به‌ویژه در نژادهای حساس‌تر یا سگ‌هایی با پوشش ضخیم، تمایل کمتری به غذا نشان می‌دهند. این وضعیت معمولاً موقتی است و با بازگشت هوا به دمای متعادل، اشتهای طبیعی حیوان نیز بازمی‌گردد.
مصرف مواد سمی یا اجسام خارجی
در مواردی که سگ به‌طور تصادفی ماده‌ای سمی (مانند برخی گیاهان آپارتمانی، شکلات، داروهای انسانی یا مواد شوینده) یا جسم خارجی (مانند اسباب‌بازی، جوراب یا قطعات پلاستیکی) بلعیده باشد، علائمی مانند بی‌اشتهایی، تهوع، استفراغ یا بی‌حالی بروز می‌کند. این موارد جزو فوریت‌های دامپزشکی محسوب می‌شوند و نیازمند رسیدگی سریع هستند.
سوالات متداول
منابع
