سگ کوکر (Cocker Spaniel)
سگ کوکر اسپانیل یک سگ مهربان و بازیگوش که روحی حساس دارد و عاشق بازی با توپ و در آغوش بودن کنار صاحبش است.
خلق و خو
لطیف، بازیگوش، بغلی
قد
۳۴ تا ۳۹ سانتی‌متر
وزن
۹ تا ۱۳.۵ کیلوگرم
میانگین طول عمر
۱۰ تا ۱۴ سال
رنگ پوشش مو
مشکی، مشکی و حنایی، نقره‌ای، کرم، قرمز، قهوه‌ای، قهوه‌ای و حنایی، مشکی و سفید، قرمز و سفید، کرم و سفید، قهوه‌ای و سفید، مشکی، سفید و حنایی، قهوه‌ای، سفید و حنایی، قهوه‌ای خالدار، قهوه‌ای خالدار و حنایی
سگ کوکر اسپانیل آمریکایی با ظاهری دل‌فریب و گوش‌هایی بلند که هنگام دویدن در باد به‌نرمی حرکت می‌کنند، یکی از محبوب ترین نژاد سگ به شمار می‌آید. با وجود زیبایی چشم‌گیر، این سگ‌ها اهل خودنمایی نیستند و شخصیت فروتنی دارند.
اگرچه سگ کوکر از نظر تحرک در حد نژادهای پرانرژی نیست، اما همچنان از شرکت در فعالیت‌هایی مثل آموزش چابکی (Agility) یا ورزش‌هایی مثل پرتاب توپ لذت می‌برد. از سوی دیگر، این نژاد به دلیل ریزش مو زیاد، نیازمند برس کشی منظم است.
در پایان یک روز شاد و پر از بازی، سگ کوکر عاشق گذراندن لحظات آرام در کنار انسان مورد علاقه‌اش است؛ جایی آرام، راحت و پر از محبت.
ویژگی‌های سگ کوکر
حتماً به خاطر داشته باشید: هر سگ یک موجود منحصربه‌فرد است و حتی در میان سگ‌هایی از یک نژاد مشخص، ویژگی‌های رفتاری یا ظاهری می‌توانند متفاوت باشند.
مشخصات ظاهری سگ کوکر
وقتی به شخصیت اصلی انیمیشن "بانو و ولگرد" فکر می‌کنید، به راحتی می‌توانید تصویر ذهنی یک سگ کوکر را تصور کنید: نگاهی مهربان، مژه‌های بلند، گوش‌هایی شبیه تبلیغات شامپو و پوششی روان و ابریشمی.
ویژگی‌های ظاهری سگ کوکر اسپانیل عبارت‌اند از:
- گوش‌ها: بلند و پوشیده از موهای لطیف و پرپشت.
- چشم‌ها: گرد، قهوه‌ای تیره، با حالتی ملایم و کمی بادامی.
- بینی: بسته به رنگ پوشش، معمولا سیاه یا قهوه‌ای.
- پوشش: موها در ناحیه سر کوتاه و در سایر نقاط بدن با طول متوسط، با پرزهایی خاص روی گوش‌ها، سینه، شکم و پاها.
- رنگ پوشش: بیش از ۲۰ نوع رنگ مختلف، از رنگ‌های یکنواخت مانند مشکی، کرمی و قرمز گرفته تا ترکیبی مثل مشکی و سفید، قرمز و سفید، یا قهوه‌ای و سفید.
- دم: برخلاف گذشته که در برخی موارد دم سگ‌ها قطع می‌شد، امروزه دم سگ کوکر به صورت طبیعی نگه داشته می‌شود. بسیاری از انجمن‌های دامپزشکی و کشورهای مختلف با قطع دم مخالفت دارند.
خلق و خو سگ کوکر
سگ کوکر معمولا سگ‌هایی خوش خلق، سازگار و اجتماعی هستند که به راحتی با دیگر انسان‌ها و حیوانات کنار می‌آیند. این ویژگی، سگ کوکر را به گزینه‌ای بسیار مناسب برای خانواده‌های دارای کودک یا حیوان خانگی تبدیل می‌کند. برخی سگ‌های کوکر حتی توانایی تبدیل‌شدن به سگ درمانگر (در موارد افسردگی) را دارند، البته این مورد بستگی به خلق و خوی فردی آن‌ها دارد.
سگ کوکر اسپانیل رفتاری ملایم و محبت آمیز دارد و دوست دارد همواره در کنار صاحبش باشد. این نژاد معمولا دور از خانواده نمی‌ماند و حضور فیزیکی در کنار شما را ترجیح می‌دهد. اگر چه سگ کوکر معمولا آرام است، اما اهل رخوت و بی‌تحرکی نبوده و عاشق بازی کردن است.
مراقبت از سگ کوکر
موهای بلند و ابریشمی سگ کوکر نیازمند رسیدگی منظم و اصولی هستند، اما مراقبت از این نژاد صرفا به ظاهر محدود نمی‌شود. آموزش، اجتماعی سازی و تعامل روزانه با سگ کوکر نه تنها برای سلامتی، بلکه برای شکل گیری یک رابطه عاطفی پایدار ضروری است.
مراقبت
پوشش دو لایه و پرپشت سگ کوکر مستعد گره خوردگی و ریزش است. بنابراین، برنامه نظافتی منظم از تولگی باید آغاز شود تا حیوان به فرآیند برس کشی و حمام عادت کند.
- حمام: هر چند هفته یک بار کافی است، مگر زمانی که سگ کوکر در گل و خاک غلط بزند. از شامپو باکیفیت مخصوص سگ استفاده کرده و کاملا آبکشی کنید. شستشوی بیش از حد ممکن است منجر به حساسیت پوستی شود.
نکته حرفه‌ای: بعد از حمام، گوش‌ها را به دقت خشک کنید تا از تجمع رطوبت و ایجاد عفونت گوش جلوگیری شود. - برس‌کشی: با شانه فلزی، گره‌ها را به آرامی باز کنید. سپس با برس نرم، موهای سطحی را برس بزنید تا از ریزش زیاد و گره خوردگی مو پیشگیری شود.
- بهداشت دهان: مسواک زدن روزانه توصیه می‌شود. در صورت لزوم، از دامپزشک درباره استفاده از تشویقی دندانی سگ مشورت بگیرید.
- ناخن‌ها: هر ۳ تا ۴ هفته با ناخنگیر کوتاه شوند؛ در صورت فعالیت زیاد روی سطح سخت، این مدت ممکن است افزایش یابد.
شامپو سگ مخصوص موهای بلند بایوپت اکتیو
ناخن گیر انبری سگ و گربه
پک مسواک و خمیر دندان سگ و گربه
دستکش ماساژ حیوانات تروتاچ
آموزش
سگ کوکر بسیار باهوش و انسان دوست است؛ همین ویژگی‌ها باعث می‌شود به راحتی آموزش‌پذیر باشد. آموزش با تقویت مثبت (استفاده از تشویقی و تحسین) بهترین روش برای پیشرفت است.
فرمان‌های پایه مانند بنشین، بمان یا غلت بزن را می‌توان با فعالیت‌هایی مثل چابکی یا بازی‌های بویایی ترکیب کرد. این نوع آموزش، هم نیاز فیزیکی و هم نیاز ذهنی سگ کوکر را برآورده می‌کند.
رژیم غذایی
برای سگ کوکر باید از غذای خشک سگ باکیفیت استفاده کرد که با مرحله زندگی (توله، بالغ، سالمند) تطابق داشته باشد و تأییدیه AAFCO را داشته باشد. برخی سگ‌های کوکر ممکن است به مواد خاصی حساسیت داشته باشند؛ در این موارد دامپزشک راهنمایی لازم را ارائه می‌دهد.
تعیین مقدار غذا، تعداد وعده‌ها و نوع تشویقی‌ها نیز باید تحت نظر دامپزشک انجام شود. تشویقی‌ها نباید بیش از ۱۰٪ کالری روزانه سگ را تشکیل دهند.
غذای خشک سگ کوکر بالغ رویال کنین
غذای خشک توله سگ کوکر رویال کنین
ورزش
سگ کوکر در مقایسه با نژادهایی مثل شپرد استرالیایی پرانرژی نیست، اما همچنان نیازمند فعالیت روزانه است. حداقل دو بار پیاده روی در روز (در مجموع حدود یک ساعت) و بازی‌های سرگرم کننده برای حفظ سلامت روان و جسم ضروری هستند.
سگ کوکر اسپانیل در ورزش‌هایی مانند چابکی یا پرتاب توپ نیز عملکرد خوبی دارد. اسباب بازی های ذهنی، پازل‌های خوراکی و بازی‌هایی مانند «پیدا کردن خوراکی» کمک می‌کنند ذهن این نژاد فعال باقی بماند.
لید قلاده پت داگ
توپ تشویقی خور الما
محیط زندگی
سگ کوکر از جمله نژادهایی است که با سبک‌های مختلف زندگی سازگاری دارد. حیاط الزامی نیست؛ آنچه اهمیت دارد، زمان و توجهی است که شما به بازی و تحرک روزانه اختصاص می‌دهید.
سگ کوکر اگر چه ممکن است کمی پرصدا باشد، اما با آموزش مثبت این رفتار قابل مدیریت است. سگ کوکر معمولا در ابتدا با غریبه‌ها محتاط برخورد می‌کند اما به سرعت به آن‌ها عادت می‌کند. با کودکان، سگ‌های دیگر و حتی گربه‌ها نیز در صورت معرفی درست، رفتار خوبی دارد.
برای کسانی که اولین بار صاحب سگ می‌شوند، سگ کوکر انتخاب مناسبی است (به‌شرطی که برای رسیدگی منظم و آموزش زمان کافی اختصاص دهند.)
بیماری‌های نژاد سگ کوکر
سگ کوکر معمولا بین ۱۰ تا ۱۴ سال عمر می‌کند و با اینکه نژادی مقاوم و باهوش است، برخی مشکلات سلامتی رایج در این نژاد نیازمند توجه ویژه هستند. شناخت این موارد به صاحبان کمک می‌کند تا مراقبتی پیشگیرانه و مؤثر داشته باشند.
- مشکلات گوش: گوش‌های بلند و پرپشت سگ کوکر زیبایی خاصی دارند، اما همین ساختار می‌تواند باعث تجمع رطوبت و ایجاد عفونت شود. خشک کردن کامل گوش‌ها بعد از حمام یا بازی در فضای باز بسیار مهم است. در صورت بروز علائمی مانند بوی بد، خارش یا قرمزی، باید با دامپزشک مشورت شود. تمیزکردن هفتگی گوش‌ها نیز ممکن است توصیه شود.
- آب‌مروارید: شایع ترین بیماری چشمی در سگ کوکر است و ممکن است ارثی باشد. جراحی، راه‌حل اصلی درمان است.
- آتروفی پیشرونده شبکیه: این بیماری باعث تحلیل رفتن شبکیه و در نهایت نابینایی می‌شود. درمان قطعی ندارد اما سگ‌ها با کمک و سازگاری از طرف صاحب خود، به خوبی با آن کنار می‌آیند.
- خشکی چشم: این عارضه موجب قرمزی و التهاب چشم می‌شود و معمولا با داروهای چشمی درمان‌پذیر است.
- دیسپلازی مفصل ران: در این بیماری، مفصل ران به‌درستی در جای خود قرار نمی‌گیرد و باعث بروز درد و آرتروز می‌شود. این عارضه ارثی است و با افزایش وزن سگ شدت می‌گیرد. درمان بسته به شدت از مکمل و دارو تا جراحی متغیر است.
- دررفتگی کشکک زانو: این عارضه نیز در سگ کوکر شایع است و در آن کشکک زانو جابجا می‌شود. در موارد خفیف با دارو و مکمل قابل کنترل است، اما در موارد شدید نیاز به جراحی دارد. وزن متعادل نقش پیشگیرانه دارد.
- مشکلات پوستی: پوست سگ کوکر ممکن است چرب شود و دچار مشکلاتی مانند درماتیت یا سبوره گردد. آبکشی کامل پس از حمام می‌تواند از برخی مشکلات جلوگیری کند. دامپزشک ممکن است دارو یا اصلاح موهای بدن را پیشنهاد دهد.
تاریخچه سگ کوکر
کشور اسپانیا به‌عنوان زادگاه اصلی سگ کوکر شناخته می‌شود. این نژاد ابتدا برای شکار پرندگان پرورش داده شد و اجدادش به دو دسته‌ی "اسپانیل‌های خشکی" و "اسپانیل‌های آبی" تقسیم می‌شدند. در ادامه، گروهی از این سگ‌ها که برای شکار "چکاوک جنگلی" تخصص داشتند، به‌عنوان سگ کوکر اسپانیل شناخته شدند.
سگ کوکر از نخستین نژادهایی بود که در سال ۱۸۷۸ توسط انجمن کنل آمریکا (AKC) به‌طور رسمی به ثبت رسید. با این حال، تفاوت میان سگ کوکر آمریکایی و کوکر اسپانیل انگلیسی تا سال ۱۹۴۶ به‌طور رسمی تعریف نشده بود.
دهه ۱۹۵۰ اوج محبوبیت سگ کوکر در آمریکا بود. این نژاد در آن زمان پرطرفدارترین سگ کشور به شمار می‌رفت (موضوعی که احتمالا به دلایلی مانند حضور سگ کوکر «چکرز» متعلق به ریچارد نیکسون (معاون رئیس‌جمهور وقت آمریکا) و محبوبیت انیمیشن «بانو و ولگرد» با شخصیت اصلی یک سگ کوکر مهربان، بی‌تأثیر نبود).
