سگ نژاد بیگل (Beagle)
سگ‌های بیگل توله‌هایی شجاع و پرانرژی هستند که در عین حال روحیه‌ای آرام و مهربان دارند و انتخابی فوق‌العاده برای خانواده‌ها به شمار می‌روند. حس بویایی بسیار قوی آن‌ها باعث شده در ماجراجویی‌های فضای باز بدرخشند، چرا که می‌توانند از این توانایی برای کشف مسیرها و بوهای جدید استفاده کنند. البته همین ویژگی باعث می‌شود برای جلوگیری از دنبال کردن رد بوها به جاهای خطرناک، نیاز به همراهی و هدایت دائمی از سوی صاحبان‌شان داشته باشند.
خلق و خو
شجاع، پرانرژی، دوستانه
قد
وزن
میانگین طول عمر
۱۰ تا ۱۵ سال
رنگ پوشش مو
آبی، قهوه‌ای و سفید، مشکی و قهوه‌ای، مشکی قهوه‌ای با لکه‌های آبی، مشکی سفید و قهوه‌ای، قهوه‌ای و سفید، لیمویی و سفید، قرمز و سفید، قهوه‌ای سفید و زرد، و سایر ترکیباتی از سیاه، سفید، قرمز و قهوه‌ای.
سگ نژاد بیگل از آن دسته از سگ‌هایی است که زندگی‌اش را با بینی‌اش هدایت می‌کند. این توله‌های ماجراجو، باهوش، کنجکاو و همیشه در حال تعقیب بوهای جدید هستند. اگر احساس کردید که سگ نژاد بیگل‌تان به فرمان شما بی‌توجهی می‌کند، نگران نباشید—او فقط رایحه‌ای جالب در آن سوی مسیر حس کرده و در حال بررسی آن است!
سگ‌های بیگل بسیار اجتماعی و باهوش هستند و عاشق داشتن شغل یا وظیفه‌اند. فعالیت‌هایی مثل جست‌وجوی بویی (scent work) یا تمرینات چابکی می‌توانند دقیقاً همان چیزی باشند که این سگ نژاد بیگل برای شاد و راضی بودن به آن نیاز دارد. البته نگهداری از این سگ پرجنب‌وجوش ممکن است شما را دائم در حرکت نگه دارد، اما این تلاش ارزشش را دارد، چرا که در عوض دوستی شاد، باهوش و دوست‌داشتنی خواهید داشت.
و اگر زمانی که از شما دور می‌شود زوزه‌کشان مثل گرگ‌ها فریاد زد؟ خب، آن را یک نشانه محبت بدانید!
ویژگی‌های سگ نژاد بیگل
حتماً به خاطر داشته باشید: هر سگ یک موجود منحصربه‌فرد است و حتی در میان سگ‌هایی از یک نژاد مشخص، ویژگی‌های رفتاری یا ظاهری می‌توانند متفاوت باشند.
مشخصات ظاهری سگ نژاد بیگل
سگ‌های نژاد بیگل سگ‌هایی شکاری و کوچک‌جثه هستند که بدنی عضلانی و جمع‌وجور، دُمی بلند و گوش‌هایی افتاده دارند. نگاه مهربان و ملایم آن‌ها نمونه کامل «چشمان توله‌سگی» است که دل هر کسی را نرم می‌کند.
- گوش‌ها: بلند و افتاده در دو طرف سر
- چشم‌ها: درشت، قهوه‌ای یا عسلی با حالتی ملتمسانه و آرام
- بینی: با سوراخ‌های بزرگ و رنگی متغیر از روشن تا تیره
- طول مو: پوشش بدنی چسبیده به پوست، متراکم و با طول متوسط
- رنگ پوشش: ترکیبی از سفید، قهوه‌ای و مشکی (تری‌کالر)، لیمویی، قرمز یا سفید—رنگ لیمویی از جمله رنگ‌های نادر محسوب می‌شود
- دم: بلند با انحنای ملایم رو به بالا
خلق و خو سگ نژاد بیگل
سگ نژاد بیگل روحیه‌ای شاد، بازیگوش و اجتماعی دارد. آن‌ها معمولاً با همه—از کودکان گرفته تا بزرگ‌سالان و دیگر سگ‌ها—رابطه خوبی برقرار می‌کنند. بیگل‌ها مصمم و ماجراجو هستند و کنجکاوی طبیعی‌شان باعث می‌شود که دائماً به‌دنبال کشف محیط اطراف باشند.
این سگ‌ها نیاز زیادی به فعالیت فیزیکی و ذهنی دارند و اگر مدتی بی‌تحرک بمانند، خسته و بی‌قرار می‌شوند. معمولاً بینی‌شان روی زمین است، چرا که عاشق تعقیب بوها هستند. به همین دلیل، فعالیت‌هایی مثل scent work (ردیابی بوها) می‌تواند بسیار مفید و لذت‌بخش برای‌شان باشد.
در عین حال، این ویژگی باعث می‌شود که گاهی مسیر را گم کنند یا بدون توجه به فرمان، به‌دنبال یک رایحه غیرقابل‌مقاومت بروند. پس بهتر است در محیط‌های بدون حصار، حتماً از قلاده استفاده شود.
اگر به میزان کافی به سگ نژاد بیگل خود ورزش و سرگرمی ندهید، خودش به شما یادآوری خواهد کرد! زوزه خاص بیگل‌ها که بین پارس و زوزه کامل قرار دارد، کاملاً منحصربه‌فرد است. هرچند آموزش می‌تواند کمک کند که این صداها کاهش یابد، اما نژاد بیگل اساساً ساکت نیست.
برای تأمین نیاز اجتماعی و ذهنی این سگ، فعالیت‌هایی مانند کلاس‌های چابکی، آموزش ردیابی یا scent detection بسیار مفید هستند. بیگل‌ها دوست دارند کاری برای انجام دادن داشته باشند.
توله‌سگ‌های بیگل، مانند بیشتر توله‌ها، ممکن است در مراحل اولیه رشد، وسایل را بجوند یا از دهان برای کاوش استفاده کنند، اما با آموزش مثبت‌نگر و مستمر، این رفتار کنترل‌پذیر خواهد بود.
سگ نژاد بیگل همراهی عالی برای خانواده‌های فعال است و با کودکان رابطه دوستانه‌ای دارد. آن‌ها همچنین با دیگر سگ‌ها نیز سازگاری خوبی دارند، اما برای زندگی با گربه‌ها ممکن است نیاز به زمان برای سازش داشته باشند. چون ذات شکارچی بیگل‌ها ممکن است باعث شود گربه را به‌عنوان طعمه تلقی کنند، آموزش زودهنگام برای رفع این تمایل بسیار مهم است.
مراقبت از سگ نژاد بیگل
مراقبت
- حمام: سگ نژاد بیگل معمولاً فقط زمانی به حمام نیاز دارد که حسابی در گل‌ولای غلت بزند یا فعالیتی پر از کثیفی داشته باشد.
- برس‌کشی: موهای کوتاه تا متوسط بیگل‌ها در فصل‌های بهار و زمستان ریزش دارد. در این دوره، برس‌کشی دوبار در هفته کافی است، مگر اینکه سگ‌تان زیاد بریزد که در این صورت نیاز به برس‌کشی روزانه خواهد بود.
- مراقبت دندان: بیماری‌های دهان و دندان در سگ نژاد بیگل رایج است. بنابراین توصیه می‌شود حداقل سه بار در هفته، و ترجیحاً هر روز، دندان‌های او را مسواک بزنید. جرم‌گیری حرفه‌ای سالانه توسط دامپزشک نیز ضروری است.
- مراقبت از گوش: گوش‌های بیگل باید ماهی یک‌بار تمیز شوند. از قطره تمیزکننده مخصوص گوش استفاده کرده، با پنبه یا دستمال ماساژ دهید و اجازه دهید سگ سرش را تکان دهد تا باقیمانده‌ها خارج شود.
- ناخن: ناخن‌ها هر ماه یا در صورت شنیدن صدای ضربه روی زمین باید کوتاه شوند، چون بلندی آن‌ها می‌تواند راه رفتن را دردناک کند.
آموزش
توله‌سگ‌های بیگل شاید سخت آموزش‌پذیر به‌نظر برسند، اما این به‌خاطر حواس‌پرتی آن‌ها نیست—بلکه بینی قوی‌شان دائماً آن‌ها را به‌سمت بوهای تازه می‌کشاند! به همین دلیل، آموزش‌هایی مانند «بیا»، «رها کن»، «برو بو کن» یا «راه بیفت» بسیار مفید خواهند بود.
بیگل‌ها با آموزش مثبت و تشویقی عملکرد خوبی دارند. اما حتی آموزش‌دیده‌ترین بیگل هم ممکن است نتواند در برابر وسوسه دنبال کردن یک بو مقاومت کند، بنابراین یاد دادن برگشتن به فرمان بسیار ضروری است.
بیگل‌ها پرحرف‌اند و اگر آموزش مناسبی نبینند، پارس یا زوزه کشیدن‌شان می‌تواند آزاردهنده شود. مهم است که در برابر پارس یا زوزه به آن‌ها توجه نکنید و فقط زمانی به آن‌ها پاداش دهید که آرام شده‌اند.
رژیم غذایی
سگ نژاد بیگل باید رژیم غذایی کامل و متعادل داشته باشد که با استانداردهای AAFCO هماهنگ باشد. این رژیم غذایی باید متناسب با مرحله زندگی او (توله، بالغ یا سالمند) انتخاب شود.
بیگل‌ها در دو سایز متداول وجود دارند: بیگل‌هایی که قدشان تا ۱۳ اینچ است معمولاً کمتر از ۹ کیلو وزن دارند و نوع بزرگ‌تر آن‌ها (۱۳ تا ۱۵ اینچ) بین ۹ تا ۱۳.۵ کیلوگرم وزن دارند. بیگل‌ها عاشق غذا هستند و استعداد زیادی در چاق شدن دارند، بنابراین کنترل وزن‌شان اهمیت زیادی دارد.
اگر از بالا به سگ‌تان نگاه می‌کنید و شبیه سیب‌زمینی گرد به‌نظر می‌رسد، احتمالاً زمان آن رسیده که با دامپزشک درباره رژیم و برنامه ورزشی مشورت کنید. دامپزشک ممکن است پیاده‌روی‌های طولانی‌تری را به‌تدریج پیشنهاد دهد.
خوراکی‌ها هم کالری دارند و باید در میزان کالری روزانه لحاظ شوند. تشویقی‌ها نباید بیش از ۱۰ درصد کالری روزانه را تشکیل دهند. می‌توانید از گزینه‌های سالم‌تر مثل لوبیای سبز یا جویدنی‌های پروبیوتیک استفاده کنید.
ورزش
سگ نژاد بیگل انرژی بالایی دارد و برای جلوگیری از بی‌قراری و خراب‌کاری، به حداقل یک ساعت فعالیت روزانه نیاز دارد. بازی‌های بویی (scent work) یکی از بهترین راه‌ها برای درگیر کردن بیگل است.
می‌توانید در کلاس‌های scent work شرکت کنید یا خودتان در خانه تمرین کنید. به‌عنوان مثال، چند جعبه بگذارید، در یکی از آن‌ها خوراکی پنهان کنید و از بیگل‌تان بخواهید آن را پیدا کند. این بازی را می‌توانید با اضافه کردن جعبه‌های بیشتر یا مخفی کردن‌شان سخت‌تر کنید.
فعالیت‌های چابکی نیز برای تخلیه انرژی بیگل عالی است و حتی در حیاط منزل هم می‌توان یک مسیر ساده چابکی ایجاد کرد. فقط مراقب باشید در محیط‌های بدون حصار، بیگل را آزاد نگذارید، چون در پی بویی که به مشامش برسد، ممکن است فرار کند.
در روزهای بارانی یا سرد، می‌توانید با بیگل‌تان بازی‌های داخل خانه انجام دهید: بازی قایم‌باشک، اسباب‌بازی‌های فکری یا تمرین دستورات آموزش‌داده‌شده.
محیط زندگی
سگ نژاد بیگل به فضایی برای بازی و ورزش نیاز دارد و داشتن حیاط محصور ایده‌آل است، اما اگر نداشته باشید هم مشکلی نیست. تنها مانع زندگی بیگل در آپارتمان، احتمال پارس و زوزه است، اما با آموزش مناسب و همسایه‌های صبور، می‌توان آن را مدیریت کرد.
بیگل‌ها در کنار خانواده‌هایی که زمان و انرژی کافی برای درگیر شدن با آن‌ها دارند، شکوفا می‌شوند. آن‌ها نیاز به فعالیت روزانه، تعامل اجتماعی و بازی دارند. در غیر این صورت، بی‌حوصلگی، صداهای بلند و خراب‌کاری نتیجه طبیعی خواهد بود.
بیماری‌های سگ نژاد بیگل
سگ نژاد بیگل معمولاً بین ۱۰ تا ۱۵ سال عمر می‌کند. با این حال، شناخت برخی بیماری‌های شایع در این نژاد می‌تواند به افزایش کیفیت و طول عمر او کمک کند:
- چری‌آی (Cherry Eye): این بیماری به بیرون‌زدگی غده پلک سوم معروف است. معمولاً دردناک نیست، اما برای سگ آزاردهنده است و در اغلب موارد برای درمان نیاز به جراحی دارد.
- بیماری‌های دندانی: سگ نژاد بیگل بیشتر از سگ‌های هم‌اندازه خود دچار مشکلات دهان و دندان می‌شود. مسواک زدن منظم از تولگی اهمیت دارد چون مشکلات دندانی می‌توانند منجر به از دست دادن دندان‌ها و در موارد پیشرفته‌تر به بیماری قلب، کبد یا کلیه منتهی شوند.
- صرع (Epilepsy): بیگل‌ها مستعد حملات صرع هستند که معمولاً بین ۶ ماهگی تا ۵ سالگی بروز می‌کنند. این بیماری عصبی با داروهای خوراکی کنترل می‌شود.
- دیسپلازی مفصل ران: این بیماری زمانی رخ می‌دهد که مفصل ران در دوران رشد به‌درستی شکل نمی‌گیرد. علائمی مانند لنگی در حرکت می‌تواند نشانه‌ای از آن باشد. درمان ممکن است شامل کاهش وزن، مکمل‌های مفصلی، فیزیوتراپی، داروهای ضد درد یا در موارد شدید، جراحی باشد.
- کم‌کاری تیروئید: یکی از شایع‌ترین اختلالات غدد درون‌ریز در سگ‌ها است که با آزمایش خون قابل تشخیص است. این بیماری ممکن است باعث عفونت‌های پوستی و گوشی، افزایش وزن و بی‌حالی شود و معمولاً با داروی خوراکی مدیریت می‌شود.
- بیماری دیسک بین‌مهره‌ای (IVDD): این بیماری عصبی بر اثر بیرون‌زدگی یا لغزش دیسک رخ می‌دهد. بسیار دردناک بوده و می‌تواند باعث فلج شدن یا ناتوانی در حرکت پاهای عقب شود. حفظ وزن سالم و استفاده از رمپ یا پله برای بالا رفتن از مبل یا تخت می‌تواند از بروز این بیماری جلوگیری کند.
- دررفتگی کشکک (Luxating Patella): در این عارضه، کشکک زانو از جای خود خارج می‌شود و ممکن است سگ هنگام راه رفتن نوعی جهش خرگوشی داشته باشد. در موارد خفیف با مکمل و دارو قابل کنترل است اما ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.
تاریخچه سگ نژاد بیگل
منشأ دقیق نژاد بیگل کاملاً مشخص نیست، اما گزارش‌هایی از وجود سگ‌های شکاری کوچک در بریتانیای باستان از سال ۵۵ پیش از میلاد وجود دارد. در آن دوران، سگ‌های بزرگ‌تر برای شکار گوزن و نوع کوچک‌تر برای شکار خرگوش پرورش داده می‌شدند.
بیگل‌های امروزی احتمالاً از نسل سگ‌های شکاری کوچک قرن شانزدهم هستند. در آن زمان بیگل‌ها به‌عنوان «سگ‌های پیاده‌رو» شناخته می‌شدند، چرا که بر خلاف نژادهای شکاری بزرگ‌تر، می‌شد با گروهی از آن‌ها بدون نیاز به اسب، به شکار رفت.
پس از جنگ داخلی آمریکا، بیگل‌ها به ایالات متحده راه یافتند و نخستین بیگل ثبت‌شده توسط انجمن کنل کلاب آمریکا (AKC) سگی به‌نام Blunder بود که در سال ۱۸۸۵ به ثبت رسید. امروزه سگ نژاد بیگل یکی از محبوب‌ترین نژادها در ایالات متحده به‌شمار می‌رود.
