سگ نژاد ساموید (Samoyed)
سگ ساموید نژادی زیبا و پرانرژی است که با پوشش پشمی سفید و ظاهری شاداب شناخته می‌شود. این سگ‌ها به بازی‌های فیزیکی و چالش‌های ذهنی علاقه دارند و عاشق بودن در کنار خانواده هستند. در عین حال، مراقبت از پوشش بلند و ضخیم آنها نیاز به دقت دارد.
خلق و خو
قد
وزن
میانگین طول عمر
رنگ پوشش مو
تا به حال به این فکر کرده‌اید که یک تقویت‌کننده روحیه واقعی می‌تواند به شکل یک توپ سفید پر از پشم باشد، ساموید را باید معرفی کنیم.
این سگ‌های شاد و خوشحال همیشه به نظر می‌رسد که لبخندی دائمی روی صورت دارند و حتی اسم مستعارشان یعنی «سامی‌ها» هم پر از شادابی و خوشحالی است. اگر شما در یک سرزمین برفی زندگی می‌کنید، این سگ ماجراجو که عاشق برف است، از آن لذت می‌برد. اما ساموید اجتماعی و خوش‌برخورد (که به صورت SAH-ma-yed تلفظ می‌شود) می‌تواند در بسیاری از محیط‌ها سازگار شود، به شرطی که صاحب دلسوزی داشته باشد.
ویژگی‌های سگ نژاد ساموید
حتماً به خاطر داشته باشید: هر سگ یک موجود منحصربه‌فرد است و حتی در میان سگ‌هایی از یک نژاد مشخص، ویژگی‌های رفتاری یا ظاهری می‌توانند متفاوت باشند.
مشخصات ظاهری سگ ساموید
این توپ سفید پف‌دار می‌داند چطور توجه‌ها را جلب کند. سامویدها سگ‌هایی با وقار و اندازه متوسط هستند که با ترکیبی از ظرافت و اراده خود را به نمایش می‌گذارند. چشمان تیره آنها می‌درخشند و همیشه به نظر می‌رسد که لبخند به لب دارند.
- گوش‌ها: سامویدها گوش‌های قوی، ضخیم و مثلثی‌شکل دارند که در نوک‌ها کمی گرد هستند.
- چشمان: چشمان عمیق و تیره آنها به خوبی از هم فاصله دارند. آنها شکل بادامی دارند و اطراف چشم‌ها تیره است.
- بینی: آنها معمولاً بینی سیاه دارند، اما گاهی اوقات بینی‌شان قهوه‌ای تیره است. رنگ بینی ممکن است با گذر زمان و تغییرات آب و هوایی تغییر کند.
- طول پوشش: سامویدها پوششی ضخیم و دو لایه دارند (یعنی دارای موهای بلندتر و خشن در سطح بیرونی و پشم نرم در لایه زیرین هستند).
- رنگ پوشش: رنگ پوشش سامویدها بیشتر سفید است، اما می‌توانند در رنگ‌های مختلفی از جمله سفید و بیسکویتی، کرم یا کاملاً بیسکویتی (رنگی تیره‌تر از کرم با ته‌رنگ‌هایی از قهوه‌ای روشن – مشابه رنگ نارگیل برشته شده) نیز وجود داشته باشند.
- دم: دم آنها به طور معتدل بلند است و با موهای ضخیم پوشیده شده. دم به طور آزادانه بر روی پشت‌شان قرار می‌گیرد.
خلق و خو سگ نژاد ساموید
با لبخندی که همیشه آماده است تا شما را خوشامد بگوید، سگ ساموید یک تقویت‌کننده روحی فوری است. اگر به دنبال دوستی با دیگران هستید، ساموید شما تمام ساکنان محله را به شما معرفی خواهد کرد. این سگ‌ها آنقدر دوستانه هستند که ممکن است یک غریبه را به خانه دعوت کرده و برایش چای بریزند و حتی یک گشت‌وگذار در خانه ترتیب دهند؛ به‌راستی که به نظر می‌رسد همه را دوست دارند.
سامویدها که به نام سامویدهای سیبری نیز شناخته می‌شوند، سگ‌هایی بسیار هوشمند و نیازمند توجه هستند. آنها از آن نوع سگ‌هایی نیستند که بتوانید برای مدت طولانی تنها بگذارید. زیرا دلتنگ شما خواهند شد و تنهایی برایشان قابل تحمل نیست (البته این احساس کمی دراماتیک است، اما این‌طور است که ساموید شما آن را می‌بیند).
در واقع، نیازی به پتو برقی در شب‌های سرد زمستانی نیست؛ چرا که شما یک بغل‌کننده واقعی خواهید داشت.
این سگ‌ها ارتباط عمیقی با انسان‌های خود برقرار می‌کنند و همیشه برای ماجراجویی‌های سرگرم‌کننده آماده‌اند. با این حال، آنها شخصیت مستقلی دارند و برای اینکه بتوانید نظرشان را جلب کنید، به آموزش اطاعت نیاز دارند.
این سگ‌ها از پارس کردن نمی‌ترسند، اما این رفتار را می‌توان با همکاری یک مربی متخصص و استفاده از روش‌های تقویت مثبت اصلاح کرد. همچنین، سگ‌های ساموید هنگام بازی ممکن است رفتارهایی مانند دندان نشان دادن داشته باشند (که این یک ویژگی غریزی است و مانند سگ‌های دیگر با آنها بازی می‌کنند)، بنابراین مهم است که از همان ابتدا این موضوع را کنترل کنید تا هیچ‌کس، به‌ویژه کودکان، به‌طور تصادفی آسیب نبیند، زیرا ساموید شما احتمالاً عاشق بچه‌ها خواهد شد.
مراقبت از سگ نژاد ساموید
سگ‌های ساموید انرژی بالایی دارند و نیاز به مراقبت‌های زیادی دارند، اما همه این‌ها به‌طور کامل ارزشش را دارد. شما باید به کت پفی آنها توجه زیادی کنید و طبیعت مستقل‌شان نیازمند آموزش مداوم و زمان زیاد برای ورزش است.
مراقبت
- حمام کردن: سامویدها نیازی به حمام‌کردن مکرر ندارند؛ حداقل دو بار در سال کافی است، اما اگر سگ شما خیلی کثیف شده باشد، ممکن است نیاز به حمام‌های بیشتری باشد. بهترین زمان برای حمام‌کردن سگ، بعد از شانه‌زدن زیرپوش پشمی آن‌هاست. همیشه کت سگ را با یک سشوار مخصوص حیوانات به‌طور کامل خشک کنید.
بین حمام‌ها، با استفاده از حوله، زمانی که سگ به خانه می‌آید، کت آنها را تمیز نگه دارید. اگر ساموید شما دچار لکه‌های اشک مکرر می‌شود، می‌توانید از دستمال‌های مخصوص استفاده کنید. - شانه‌زدن: به‌خاطر داشتن پوشش دوجداره، سامویدها شبیه توپ‌های سفید پفی هستند. آنها همچنین زیاد مو می‌ریزند، به‌ویژه در پاییز و بهار. حداقل دو تا سه بار در هفته در طول سال، کت آنها را شانه کنید؛ روزانه بهتر است.
از برس های شانه‌زدن مخصوص موهای بلند و شانه فلزی مخصوص سگ برای حذف و جلوگیری از گره‌ها استفاده کنید.
هرگز سگ ساموید خود را اصلاح نکنید. پوشش دوجداره آنها مقاوم در برابر آب‌وهواست، از آنها در برابر گرما و سرما محافظت می‌کند و به تنظیم دمای بدنشان کمک می‌کند. علاوه بر این، ممکن است موها به‌درستی رشد نکنند و سامویدی که اصلاح شده، بیشتر در معرض آفتاب‌سوختگی و گرمای زیاد قرار می‌گیرد. - مراقبت از دندان‌ها: از سنین پایین شروع به مسواک زدن دندان‌های سگ ساموید خود کنید و به‌تدریج مسواک‌زدن روزانه با خمیر دندان و مسواک سگ را انجام دهید. همچنین یک‌بار در سال از دامپزشک خود برای تمیزکاری حرفه‌ای استفاده کنید.
- مراقبت از ناخن‌ها: ناخن‌های سگ را هر سه تا چهار هفته با ناخنگیر کوتاه کنید. وقتی صدای کلیک آنها را روی کفپوش سرامیکی بشنوید، زمان آن رسیده است. همچنین موهای بین انگشتان آنها را کوتاه کنید.
آموزش
از آن‌جایی که سگ ساموید شما هوشمند، مستقل و کمی شیطنت‌آمیز است، بهتر است آموزش آنها را از سنین پایین شروع کنید. به آنها فرمان‌هایی مانند نشستن، ماندن و آمدن را یاد بدهید و نحوه راه رفتن صحیح با قلاده سگ را نیز آموزش دهید. این آموزش‌ها کمک می‌کنند تا آنها عضوی با رفتار خوب از خانواده شما شوند.
در هنگام آموزش، از تقویت مثبت استفاده کنید؛ یعنی از تشویقی سگ، اسباب بازی سگ و تحسین استفاده کنید. همچنین زمان کافی را برای اجتماعی کردن مناسب سگ خود صرف کنید، که شامل آشنا کردن سگ ساموید شما با افراد، مکان‌ها و موقعیت‌های جدید به‌صورت مثبت است. اگر نیاز به کمک دارید، یک مربی گواهی‌دار که از تقویت مثبت استفاده می‌کند می‌تواند با شما و سگتان کار کند.
فعالیت‌های آموزشی برای ساموید شما ذهن و بویایی آنها را درگیر خواهد کرد. برخی از سامویدها ممکن است از یادگیری ترفندها یا شرکت در آموزش‌های چابکی لذت ببرند. برای تحریک بیشتر ذهنی، ممکن است از کار با بو نیز لذت ببرند.
رژیم غذایی
هیچ برنامه تغذیه‌ای یکسان و عمومی برای سگ ساموید وجود ندارد، اما هر سگ نیاز به یک رژیم غذایی کامل و متعادل دارد که استانداردهای AAFCO را برآورده کند. همچنین فرمول غذایی‌ای که برای سن سگ شما مناسب باشد (توله سگ، بالغ یا مسن) را انتخاب کنید.
پزشک دامپزشک شما می‌تواند در تعیین بهترین رژیم غذایی و زمان‌های تغذیه برای سگ سامویدتان به شما کمک کند. این سگ پرانرژی ممکن است از یک فرمول غذایی با پروتئین بالا، مانند غذای سگ پروپلن، بهره‌مند شود.
فراموش نکنید که تشویقی‌ها را نیز در برنامه غذایی روزانه سگتان محاسبه کنید؛ کالری‌های آنها نیز مهم هستند و نباید بیشتر از 10 درصد از مصرف روزانه سگ شما را تشکیل دهند.
ورزش
سگ‌های ساموید بسیار پرانرژی هستند و می‌خواهند با شما همراه شوند. در واقع، احتمالاً شما خواهید بود که تلاش می‌کنید به پای آنها برسید. آنها به حدود دو ساعت فعالیت بدنی در روز نیاز دارند.
انجام این میزان فعالیت برای آنها در مناطق سردتر راحت‌تر است؛ آنها می‌توانند برای مسافت‌های طولانی بدوند، از پیاده‌روی لذت ببرند و در طول روز بازی‌های بازیافت را انجام دهند.
اگر هوا گرم است، حتماً به آنها آب کافی، سایه و تهویه مطبوع هنگام بازگشت به خانه بدهید و برای بیرون رفتن فقط ساعات ابتدایی و انتهایی روز را انتخاب کنید که هوا خنک‌تر است. این سگ‌های پف‌دار در گرما راحت نیستند.
سامویدها دوست دارند با خانواده‌شان در حیاط محصور بازی کنند یا پیاده‌روی‌های طولانی بروند. غریزه آنها این است که برای کاوش بدوند، بنابراین اگر در حیاط یا پارک محصور نیستید، مطمئن شوید که آنها همیشه بند دارند.
سگ‌های ساموید همراهان خوبی برای دویدن هستند. آنها می‌توانند سرعتی بیش از ۳۰ مایل در ساعت داشته باشند، اما در کنار شما با سرعتی آرام‌تر حرکت می‌کنند. آنها فقط خوشحال هستند که دعوت شده‌اند تا در سفر همراهی کنند.
محیط زندگی
اگرچه سگ‌های ساموید ممکن است در خانه‌های کوچکتر یا آپارتمان‌ها مشکلی نداشته باشند، اما آنها عاشق فضای باز هستند. بنابراین، داشتن خانه‌ای با حیاط محصور برای این سگ‌های ورزشی یک آرزو به حساب می‌آید.
این سگ‌های دوستانه فوق‌العاده اجتماعی و ماجراجو هستند و اگر شما هم این ویژگی‌ها را داشته باشید، از آن استقبال خواهند کرد. سگ‌های ساموید مهمان‌ها را به همان اندازه که خانواده خود را خوشحال می‌کنند، مجذوب خواهند کرد.
سگ‌های ساموید معمولاً با دیگر سگ‌ها در خانه به خوبی سازگار می‌شوند، به ویژه اگر اندازه مشابهی داشته باشند. آنها ممکن است با حیوانات کوچکتر مانند گربه‌ها به خوبی کنار نیایند، چرا که غریزه‌شان آنها را به دنبال کردن گربه‌ها سوق می‌دهد. با این حال، اگر توله سگ ساموید خود را از همان ابتدا با گربه‌ها اجتماعی کنید و معرفی‌ها به درستی انجام شود، آنها بیشتر از دوستان گربه‌ای خود استقبال خواهند کرد.
کودکان و نوزادان خردسال ممکن است چالش‌برانگیز باشند، چون سگ‌های ساموید آنقدر شاد و پرانرژی هستند که می‌خواهند همه به اندازه خودشان بازی کنند—چیزی که ممکن است برای انسان‌های کوچک کمی طاقت‌فرسا باشد. اما سامویدها با کودکان بزرگتر عالی هستند. مانند همه سگ‌ها، به کودکان آموزش دهید که چطور به آرامی و با احترام با سگ‌ها بازی کنند.
اگر شما معمولاً مدت زیادی در خانه نیستید، باید برای سگ خود برنامه‌ای داشته باشید. سگ‌های ساموید توجه زیادی می‌خواهند و از تنها بودن برای مدت طولانی خوششان نمی‌آید. حتی اگر شما در خانه باشید و آنها را برای مدت طولانی در حیاط تنها بگذارید، به شما نشان خواهند داد که از این وضعیت ناراضی هستند و این کار را با رفتارهای مزاحم، مانند حفر کردن، نشان می‌دهند. سگ‌های ساموید می‌خواهند با شخص مورد علاقه‌شان بازی کنند—نه اینکه تنها بمانند.
بیماری‌های سگ نژاد ساموید
طول عمر سگ‌های ساموید معمولاً بین ۱۲ تا ۱۴ سال است. در اینجا برخی مشکلات سلامتی که باید از آنها آگاه باشید آورده شده است:
- آب مروارید (کاتاراکت): آب مروارید معمولاً دردناک نیست، اما باعث از دست رفتن دید می‌شود. درمان آن معمولاً جراحی است.
- دیسپلازی آرنج و مفصل ران: دیسپلازی آرنج و مفصل ران شرایطی ژنتیکی هستند که در دوران توله‌گی ایجاد می‌شوند و زمانی رخ می‌دهند که مفاصل به درستی هم‌راستا نشده و شل می‌شوند. درمان ممکن است شامل کاهش وزن، کاهش فعالیت، مکمل‌های مفصلی، فیزیوتراپی، داروهای مسکن یا در موارد شدید جراحی باشد.
- مشکلات قلبی: سگ‌های ساموید می‌توانند دچار شرایطی به نام "تنگی ریه" شوند که باعث می‌شود خون به سختی از قلب به ریه‌ها جریان یابد. قلب باید بیشتر کار کند تا خون کافی پمپ کند، بنابراین ممکن است سگ شما در حین فعالیت دچار ضعف یا بی‌حالی شود. تشخیص این بیماری با استفاده از اکوکاردیوگرام (یا سونوگرافی قلب) انجام می‌شود و درمان آن شامل دارو یا جراحی است.
- کم‌کاری تیروئید: کم‌کاری تیروئید در سگ‌های ساموید رایج است و علائمی مانند خواب‌آلودگی، ریزش مو، عفونت‌های پوستی و گوش، و افزایش وزن دارد. تشخیص آن با آزمایش خون انجام می‌شود و درمان شامل مصرف روزانه داروهای خوراکی است.
- آتروفی تدریجی شبکیه (PRA): این بیماری به کوری در سگ‌ها منجر می‌شود. گرچه درمان قطعی ندارد، اما سگ‌هایی که بینایی خود را از دست می‌دهند، می‌توانند زندگی شاد و کاملی داشته باشند و معمولاً به خوبی با این وضعیت تطابق می‌یابند.
- گلومرولوپاتی ارثی ساموید: این اختلال ژنتیکی به نارسایی کلیه منجر می‌شود. درمان قطعی ندارد و بیشتر در سگ‌های نر دیده می‌شود.
- سندرم یوفودرماتولوژیک: علائم این اختلال خود ایمنی شامل التهاب چشم و از دست رفتن رنگدانه پوست است. درمان ممکن است شامل داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی و استروئیدها باشد.
تاریخچه سگ نژاد ساموید
با توجه به پوشش ضخیم و پفی که دارند، جای تعجب نیست که سگ‌های ساموید تاریخچه‌ای مرتبط با مناطق سرد داشته باشند. نام آنها از "سامویدیک" گرفته شده است، مردمانی نیمه‌کوچ‌نشین از سیبری که در دمایی که گاهی به منفی ۶۰ درجه فارنهایت می‌رسید زندگی می‌کردند.
تعداد کمی از موجودات می‌توانند شرایط سخت چنین محیط‌هایی را تحمل کنند، اما سگ‌های ساموید ابتدا برای زندگی در این شرایط پرورش داده شده‌اند. پوشش آنها آنها را گرم نگه می‌داشت و در برابر سرما و بادهای شدید محافظت می‌کرد. نیاکان سگ‌های ساموید امروزی سورتمه‌ها را در سراسر توندراهای قطبی می‌کشیدند و همچنین به عنوان سگ‌های نگهبان، شکارچی و دام‌دار در زمان‌هایی فعالیت می‌کردند. (آنها زمانی گله‌دار گوزن‌های قطبی بودند.)
در شب‌های بسیار سرد، این سگ‌ها و مردمشان برای حفظ گرمای بدن خود به هم می‌چسبیدند و رابطه‌ای نزدیک برقرار می‌کردند. این رفتار توضیح می‌دهد که چرا سگ‌های ساموید امروزی معمولاً ارتباط خاصی با صاحبان خود دارند.
سپس در اواخر قرن ۱۸، کاشفان قطبی سگ‌های ساموید را به بریتانیا بردند، جایی که دوستداران سگ به این نژاد باهوش علاقه‌مند شدند. تأسیس یک تایید سلطنتی نقطه عطفی در تاریخ ساموید بود: الکساندرا از دانمارک شیفته این نژاد شد و یکی را به عنوان همراه و سگ نمایشی انتخاب کرد. نخستین سگ ساموید در سال ۱۹۰۶ توسط باشگاه سگ‌های آمریکا ثبت شد.
سوالات متداول
