سگ نژاد پامرانین (Pomeranian)
نژاد سگ پامرانین یکی از نژادهای کوچک و پرانرژی است که به خاطر شخصیت بازیگوش و شاداب خود شناخته می‌شود. با پوشش نرم و پرپشت و روحیه سرزنده، این سگ گزینه‌ای عالی برای افرادی است که به دنبال یک همراه پرانرژی هستند که زبان عشقش وقت‌گذرانی با صاحب خود است.
خلق و خو
باهوش، شیطنت‌آمیز، خودرأی
قد
15 تا 18 سانتیمتر
وزن
1.36 تا 3.18 کیلوگرم
میانگین طول عمر
12 تا 16 سال
رنگ پوشش مو
آبی مرل، آبی سابل، سیاه، سیاه و قهوه‌ای، آبی، آبی و قهوه‌ای، شکلاتی، شکلاتی و قهوه‌ای، کرم، کرم سابل، نارنجی، نارنجی سابل، قرمز، قرمز سابل، بیور، سفید، ولف سابل، تری‌کالر
پامرانین‌ها را دست‌کم نگیرید. اگرچه ممکن است این موجود شبیه ابر کوچکی به نظر برسد، اما آنها سگ‌های هوشمند، کنجکاو و پرانرژی هستند که عاشق نمایش دادن خود هستند.
حتی اگر تمام پامرانین‌ها در ماه اوت متولد نشده باشند، وقتی به نشانه‌های زودیاک می‌پردازیم، پامرانین‌ها در دل خود یک شیر هستند: مهربان، اجتماعی و کمی هم خودشیفته—علاوه بر اینکه واقعا یک یال شیر مانند دارند. برای این ستاره‌های کوچک صحنه، کل جهان یک صحنه است و همه جا طرفدار دارند.
معرفی سگ نژاد پامرانین
سگ پامرانین از پرطرفدارترین نژادها است و از گونه‌های آپارتمانی به شمار می‌رود. از مهمترین خصوصیات این نژاد می‌توان به بازیگوشی، کنجکاو بودن، دقت بالا و انرژی زیاد اشاره کرد. پامرانین با صاحب خود بسیار مهربان است و در اولین برخورد با افراد غریبه ممکن است خجالت‌زده شود یا اعتراض خود را با سروصدا نشان دهد.
یکی از ویژگی‌های نه چندان مطلوب سگ پامرانین حالت ریاست گونه آن است که در برخی مواقع حرف صاحب خود را گوش نمی‌دهد. در این هنگام ممکن است به سگ‌های بزرگتر خود حمله کند و دچار آسیب شود. پامرانین نسبت به بسیاری از گونه‌ها هوش و ذکاوت بالایی دارد و به راحتی می‌توان آن را آموزش داد.
ویژگی‌های سگ پامرانین
به یاد داشته باشید سگ‌ها موجودات منحصر به فردی هستند و حتی آن‌هایی که از یک نژاد هستند، تمامی ویژگی‌ها را به یکسان نشان نمی‌دهند.
مشخصات ظاهری نژاد سگ پامرانین
پامرانین یک سگ کوچک است که پوشش مویی آن اغلب به رنگ نارنجی-قرمز شبیه غروب آفتاب است و به اندازه کافی پرپشت است تا حس یال شیر را تداعی کند. آنها چشم‌های بادامی تیره و گوش‌های هشداردهنده‌ای دارند که به‌طور بالا بر روی سرهایی شبیه روباه قرار گرفته‌اند. دم بی‌نظیر و پرپشت آنها روی پشت‌شان خمیده است و در لایه دوتایی پوشش مویشان قرار می‌گیرد.
- گوش‌ها: گوش‌های پامرانین کوچک و هشداردهنده هستند و بالا روی سر قرار گرفته‌اند.
- چشم‌ها: چشم‌های متوسط آنها بادامی‌شکل و معمولاً تیره هستند، اگرچه رنگ‌های دیگری هم ممکن است داشته باشند.
- بینی: پامرانین‌ها بینی سیاه دارند، اما این بینی می‌تواند رنگ مشابه پوشش موی آنها به رنگ آبی-خاکی، شکلاتی یا بیور (قهوه‌ای با کرم، بژ یا نارنجی) باشد.
- طول پوشش: پامرانین‌ها پوشش دوتایی دارند، با موی کوتاه و ضخیم در زیر و پوشش خارجی درشت و فراوان.
- رنگ پوشش: پامرانین‌ها بیش از بیست رنگ مختلف دارند که شامل الگوها و علامت‌های مختلف است. پوشش‌های نارنجی و قرمزی معمولاً رایج‌تر هستند.
- دم: دم پامرانین به‌طور پرپشت است، بالای پشت قرار گرفته و به صورت صاف دراز می‌کشد.
خلق و خوی سگ نژاد پامرانین
شاید شما یک دوست خوش‌فکر، شاد و پرانرژی داشته باشید که همیشه در هر مهمانی حاضر است و همزمان هم‌دسترس و جذاب است. این همان پامرانین است. این سگ‌های دوست‌داشتنی زندگی‌شان را برای تعاملات اجتماعی و به‌خنداندن صاحبانشان می‌گذرانند.
اگر فرزند دارید، احتمالاً پامرانین شما آنها را دوست خواهد داشت—اما مانند هر سگ دیگری، به فرزندانتان بیاموزید که با سگ‌های کوچک با احتیاط رفتار کنند. (کدام کودک می‌تواند از دیدن این همه پوشش مویی که شبیه عروسک‌های نرم است، خودداری کند؟) پامرانین‌ها احتمالاً با گربه‌ها نیز کنار می‌آیند و با هر کسی که ملاقات کنند، حتی اگر گاهی کمی جسور باشند.
این سگ‌ها فقط بامزه نیستند، بلکه در بخش هوش نیز موفق هستند. پامرانین شما احتمالاً خیلی سریع می‌تواند ترفندهای جدید را یاد بگیرد و احتمالاً در کلاس اطاعت‌شان موفق خواهند بود. (شما همچنین ممکن است بتوانید از این زمان برای آموزش به آنها استفاده کنید که چقدر هیجان‌انگیز است که از صدای آرام خود استفاده کنند و فقط برای مواقع اضطراری پارس کنند.)
و اگر به دنبال یک همراه اینستاگرامی برای نشان دادن ماجراجویی‌های خود هستید، بیشتر پامرانین‌ها آماده برای درخشیدن در مرکز توجه هستند. آنها گاهی به‌عنوان کمی خودشیفته توصیف می‌شوند، اما چه کسی نمی‌تواند از چنین ذهن روشن و شخصیت پرانرژی‌ای افتخار کند؟
مراقبت از سگ پامرانین
پامرانین‌ها نه تنها به‌خاطر پوشش پرپشت و فریبنده‌شان معروف هستند، بلکه بسیار باهوش و فعال‌اند و در یادگیری مهارت‌های جدید بسیار موفق عمل می‌کنند. این سگ‌های کوچک پرانرژی هستند، اما حتی در خانه هم می‌توانند ورزش کنند و به راحتی انرژی خود را تخلیه کنند.
مراقبت از پوشش موی پامرانین
برای نگهداری مناسب از پامرانین، بهتر است هر چهار تا شش هفته یکبار به یک آرایشگر حرفه‌ای مراجعه کنید. این جلسات شامل حمام، برس زدن و کوتاهی مو (در صورت نیاز)، تمیز کردن دندان‌ها و کوتاه کردن ناخن‌ها خواهد بود.
- حمام کردن: برای نگهداری از پوشش پرپشت پامرانین، لازم است که حداقل یک بار در ماه (و در برخی موارد ممکن است هر هفته) سگ خود را در آب گرم حمام کنید. از شامپو سگ استفاده کنید، نه شامپوی انسانی.
- برس زدن: پوشش دوتایی پامرانین‌ها نیاز به برس زدن دو بار در هفته دارد تا موهای ریخته و گره‌خورده حذف شوند. برای این کار می‌توانید از برس سوزنی کوچک استفاده کنید.
نکته حرفه‌ای: برای کاهش زمان برس زدن، می‌توانید به پامرانین خود مدل کوتاهی مانند “کوتاهی عروسکی” (بدن کوتاه و صورت و گوش‌ها بلندتر و دایره‌ای‌شکل) یا “کوتاهی شیر” (پوشش بدن کوتاه و موهای سر بلند که شبیه یال شیر هستند) بدهید.
- مراقبت از دندان‌ها: بهتر است دندان‌های پامرانین خود را حداقل چند بار در هفته (و بهتر است روزانه) مسواک کنید. سالی یکبار نیز برای تمیز کردن دندان‌ها به دامپزشک مراجعه کنید.
- مراقبت از ناخن‌ها: برای کوتاه کردن ناخن‌ها می‌توانید آنها را در خانه با ناخنگیر حیوانات کوتاه کنید. زمانی که صدای ناخن‌های سگ خود را روی سطوح سخت می‌شنوید، یعنی زمان کوتاه کردن ناخن‌ها است. اگر مشکلی داشتید، آرایشگر یا دامپزشک می‌تواند کمک کند.
آموزش سگ پامرانین
پامرانین‌ها سگ‌های بسیار باهوش و سریع در یادگیری هستند. برای آموزش دستورات اولیه مانند “بشین”، “بمان” و “صحبت کن”، حتماً به یک کلاس آموزش اطاعت مراجعه کنید. پامرانین‌ها به‌راحتی می‌توانند در کلاس‌های آموزشی موفق شوند.
یکی از نکات مهم این است که هنگام آموزش، حتماً از هارنس برای سگ استفاده کنید، زیرا این نژاد به دلیل مشکلات تراشه‌ای، قلاده سگ نمی‌تواند انتخاب مناسبی باشد.
آموزش “پایین بیا” یا “برو پایین” نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا پامرانین‌ها به‌راحتی می‌توانند از مبل یا تخت‌ها بپرند و این ممکن است باعث آسیب‌دیدگی آنها شود.
رژیم غذایی سگ پامرانین
رژیم غذایی باید متعادل و کامل باشد و مطابق با سن و مرحله زندگی سگ شما (توله‌سگ، بالغ یا سالمند) باشد. در این مورد می‌توانید از دامپزشک خود مشاوره بگیرید.
برای پامرانین‌های بالغ، دو وعده غذا در روز کافی است، اما توله‌سگ‌ها به دلیل نیاز به انرژی بیشتر باید سه تا چهار وعده غذایی در روز داشته باشند.
ورزش سگ پامرانین
اگرچه پامرانین‌ها به‌عنوان سگ‌های لَپ‌دُگ شناخته می‌شوند و عاشق ناز و نوازش هستند، اما به ورزش نیز نیاز دارند. روزی یک پیاده‌روی ۲۰ دقیقه‌ای برای آنها کافی است.
حتماً هنگام بیرون بردن پامرانین خود مراقب باشید. این سگ‌های کوچک می‌توانند از سوراخ‌ها یا شکاف‌های حصار عبور کنند، و به دلیل اندازه کوچکشان ممکن است در معرض خطر شکار توسط پرندگان بزرگ مانند شاهین یا جغد قرار بگیرند.
محیط زندگی پامرانین
پامرانین‌ها برای انواع مختلف خانواده‌ها مناسب هستند، اعم از خانواده‌های کم‌جمعیت که در آپارتمان‌های کوچک زندگی می‌کنند یا خانواده‌هایی با بچه‌ها و حیوانات خانگی در خانه‌های بزرگتر.
این نژاد به‌خاطر اندازه کوچک و شخصیت دوست‌داشتنی خود، در هر شرایطی می‌تواند به راحتی با سایر حیوانات خانگی و بچه‌ها کنار بیاید. فقط باید به این نکته توجه کنید که پامرانین‌ها معمولاً صدای بلند و بیش‌ازحدی دارند که ممکن است به‌ویژه در آپارتمان‌ها مشکل‌ساز شود.
پامرانین‌ها عاشق همراهی در ماجراجویی‌ها هستند، اما باید به قد کوتاه آنها توجه کنید و در هنگام بیرون رفتن از دمای هوا و وضعیت محیط مطمئن شوید تا مشکلی پیش نیاید.
بیماری‌های نژاد سگ پامرانین
میانگین طول عمر پامرانین‌ها 12 تا 16 سال است. این سگ‌ها به طور کلی سالم هستند، اما برخی مشکلات سلامتی دارند که والدین باید از آنها آگاه باشند.
مشکلات چشمی
پامرانین‌ها ممکن است دچار آب مروارید (کدر شدن عدسی چشم) یا انترپیون (حالت برگشتن پلک‌ها به داخل) شوند. این مشکلات ممکن است ارثی باشند و توسط دامپزشک یا متخصص چشم دامپزشکی قابل تشخیص و درمان هستند.
ریزش مو
موهای پف‌دار این نژاد ممکن است دچار ریزش شوند، به‌ویژه در پامرانین‌های نر. این وضعیت که به آن آلویسیا ایکس (Alopecia X) گفته می‌شود، هیچ آزمایش ژنتیکی خاصی ندارد، اما ارثی است و باید سایر مشکلات نیز مورد بررسی قرار گیرد.
مشکلات مفصلی لگن
پامرانین‌ها به بیماری لگ کالوه پرتس (Legg-Calve-Perthes) و دیسپلازی مفصل لگن (Hip Dysplasia) مبتلا می‌شوند که هر دو باعث مشکلات حرکتی می‌شوند. بسته به شدت وضعیت، ممکن است نیاز به جراحی باشد.
هیپوگلیسمی
قند خون پایین در پامرانین‌های خیلی کوچک و پرتحرک شایع است. آنها ممکن است ضعیف، خواب‌آلود یا گیج به نظر برسند و ممکن است لرزش داشته باشند، بیافتند یا حتی تشنج کنند. برای پیشگیری از هیپوگلیسمی، باید برنامه غذایی منظمی داشته باشند؛ اکثر توله‌ها این مشکل را پشت سر می‌گذارند.
کم‌کاری تیروئید
کم‌کاری تیروئید در پامرانین‌ها بسیار شایع است. علائم این بیماری شامل کسالت، ریزش مو، پوشش خشک، عفونت‌های پوستی و گوش، و افزایش وزن است. دامپزشک می‌تواند این بیماری را با آزمایش خون تشخیص دهد و با داروهای خوراکی درمان می‌شود.
دفع زانو
دفع زانو (Luxating Patella) زمانی اتفاق می‌افتد که کشکک زانو از جای خود خارج می‌شود و باعث لنگیدن می‌شود که ممکن است گاهی اوقات بهتر و گاهی بدتر شود. این وضعیت می‌تواند منجر به آرتروز تدریجی شود. در موارد شدیدتر، نیاز به جراحی است.
افتادگی نای
افتادگی نای زمانی رخ می‌دهد که نای صاف می‌شود و این باعث می‌شود پامرانین‌ها نتوانند به راحتی هوا را به ریه‌ها وارد کنند. بسیاری از سگ‌های مبتلا به این مشکل صدای خشکی شبیه به بوق اردک تولید می‌کنند. سگ‌هایی که این مشکل را دارند باید از هارنس به‌جای قلاده استفاده کنند (چرا که قلاده ممکن است به نای فشار وارد کند). درمان ممکن است شامل مدیریت وزن، داروها یا جراحی باشد.
تاریخچه نژاد پامرانین
پامرانین‌ها نام خود را از منطقه‌ای تاریخی به نام پامرانیا در کنار دریای بالتیک گرفته‌اند. ریشه‌های امروزی این نژاد در لهستان و آلمان است، اما گفته می‌شود که این سگ‌ها از توله‌های بزرگ و شبیه به گرگانی هستند که زمانی در ایسلند زندگی می‌کردند.
پامرانین‌ها در واقع به نژاد سگ‌های اسپیتز بزرگتر که برای کشیدن سورتمه‌ها استفاده می‌شدند، مربوط هستند. این سگ‌ها دارای گوش‌های نوک‌تیز، پوشش ضخیم و دمی بزرگ هستند که به طور خمیده روی پشت می‌افتد. اگرچه پامرانین‌ها از سگ‌های سورتمه‌کش ایسلندی به ارث رسیده‌اند، این نژاد دیگر در این موقعیت سردسیری فعالیت نمی‌کند و اکنون اندازه‌ای بسیار کوچکتر از اجداد خود دارد.
بریتانیا یکی از طرفداران بزرگ پامرانین‌ها است، به خصوص به دلیل توجه خاص ملکه ویکتوریا به این سگ‌ها پس از دیدن آنها در سفرش به ایتالیا. او پس از بازگشت به خانه، پامرانین‌ها را به همراه خود برد و به پرورش و نمایش این سگ‌ها برای سال‌ها ادامه داد. در واقع، ملکه ویکتوریا عمدتاً مسئول اندازه کوچک فعلی پامرانین‌ها است. زمانی این سگ‌ها به اندازه‌ای متوسط حدود 30 پوند بودند، اما حالا در کنار شیواوا و مالتیز به عنوان یکی از کوچک‌ترین نژادهای سگ قرار دارند.
پامرانین‌ها در سال 1892 به ایالات متحده آمدند و از جمله اولین نژادهای شناخته شده توسط باشگاه جهانی سگ‌ها (AKC) هستند که در سال 1888 این عنوان را دریافت کردند. در سال 1911، باشگاه پامرانین آمریکا اولین نمایش ویژه خود را برگزار کرد—فقط برای پامرانین‌ها!
سوالات متداول
