ارسال به تمامی شهرهای کشور

سگ دوبرمن ؛ معرفی کامل بهترین نژاد سگ گارد آلمانی

سگ دوبرمن یکی از نژادهای قوی، باهوش و وفادار است که به عنوان سگ نگهبان و همراه در سرتاسر جهان شناخته می‌شود. از زمان ظهور این نژاد به خاطر قابلیت‌های بدنی، هوش و رفتار دوستانه‌اش با خانواده‌ها، محبوبیت زیادی کسب کرده است. در این مقاله از پت گلد به بررسی تاریخچه، مشخصات سگ دوبرمن اصیل، مسائل بهداشتی، رژیم غذایی، بیماری‌های رایج و شرایط نگهداری  خواهیم پرداخت.

تاریخچه سگ نژاد دوبرمن پینچر

داستان پیدایش نژاد دوبرمن بسیار جذاب و جالب است. این نژاد شجاع و زیبا توسط یک مامور مالیات آلمانی به نام لوئیس دوبرمن در اواخر دهه ۱۹۹۰ پرورش داده شد. لوئیس به عنوان مامور مالیات به یک نگهبان قوی و قابل اعتماد نیاز داشت. از این‌رو با ترکیب چند نژاد مختلف توانست سگ نژاد دوبرمن را ایجاد کند. این نژاد با ویژگی‌هایی نظیر حس بویایی قوی، فک‌های مستحکم و توانایی عالی در نگهبانی توانست توجه عده زیادی را به خود جلب کند. هرچند که هنوز به طور دقیق مشخص نیست که دوبرمن از ترکیب چه نژادهایی به وجود آمده اما برخی بر این باورند که این نژاد نتیجه ترکیب روتوایلرها، ژرمن پینچر، شپردهای مو کوتاه قدیمی و تریرهای سیاه و قهوه‌ای است. دوبرمن سگ منحصر به فردی است که سریع در سطح جهانی شناخته شد و در زمینه‌های پلیسی، نظامی، کمک به معلولین و مسابقات سگ‌ها عملکرد فوق‌العاده‌ای از خود نشان داد. سگ دوبرمن به خاطر کمک‌هایش در طول جنگ جهانی دوم به انسان‌ها به عنوان قهرمان جنگ نیز شناخته می‌شود. در سال ۱۹۰۸ میلادی این نژاد به طور رسمی توسط متخصصان آمریکایی به رسمیت شناخته شد.

انواع سگ دوبرمن

سگ‌های دوبرمن به دوسته اصلی دسته‌بندی می‌شوند که به شرح زیر هستند:

دوبرمن آمریکایی: 

این دوبرمن‌های آمریکایی جثه‌ای کوچک‌، بدنی کشیده و اندامی ظریف دارند. همچنین چشم‌های این نژاد روشن بوده و از شخصیت آرامی برخوردار هستند‌. سگ دوبرمن آمریکایی معمولاً شخصیتی اجتماعی و مهربان دارد و بیشتر به خانواده وابسته است. علاوه‌بر این شجاعت و جسارت این نژاد نسبت به دوبرمن‌های اروپایی کمتر بوده اما وفاداری و عشق به خانواده در آن‌ها به اوج خود می‌رسد. این مشخصات سگ دوبرمن اصیل سبب شده تا آن‌ها همراهانی بی‌نظیر و دوست‌داشتنی در کنار خانواده‌ها باشند.

دوبرمن اروپایی: 

این سگ‌های دوبرمن اروپایی به عنوان یک سگ کاری شناخته می‌شوند و ویژگی‌هایی مانند شجاعت، بی‌باکی و قدرت بدنی بالایی دارند. از ویژگی‌های دوبرمن اروپایی می‌توان به استخوان‌بندی قوی و درشت، چشم‌های تیره و پوزه‌ پهن اشاره کرد. این نژاد همواره برای انجام وظایف جنگی، شکار و حفاظت آماده است.

ظاهر سگ‌های دوبرمن

سگ‌ دوبرمن بدنی فوق‌العاده و عضلانی دارد به طوری که آن‌ها را با گوش‌های خاصی که شبیه به گوش‌های خرگوش بوده و دم کوتاه، و پوستی براق می‌شناسند. بدن این نژاد کاملاً عضلانی بوده و این ویژگی به آن‌ها کمک می‌کند تا در دویدن سرعت بالایی داشته باشند. قد بلند آن‌ها نیز باعث می‌شود تا در کنار سایر سگ‌ها مانند نجیب‌زادگان به نظر برسند. سگ‌های نر دوبرمن معمولاً بین ۶۶ تا ۷۶ سانتی‌متر قد دارند. در حالی که قد سگ‌های ماده بین ۶۱ تا ۶۶ سانتی‌متر است. طول و قد دوبرمن‌ها تقریباً برابر است و به شکل مربعی نزدیک می‌شود. وزن سگ‌های نر باید بین ۳۴ تا ۴۵ کیلوگرم و وزن ماده‌ها بین ۲۷ تا ۴۱ کیلوگرم باشد تا بتوانند استقامت و چابکی خود را حفظ کنند. همچنین نژاد دوبرمن را می‌توان در رنگ‌های مختلفی مانند مشکی یکدست، قهوه‌ای و خاکستری مشاهده کرد. در برخی موارد ممکن است لکه‌های زنگاری بر روی پنجه‌ها، پوزه، گلو، زیر دم یا جلوی سینه سگ وجود داشته باشد.

شخصیت سگ‌های دوبرمن پینچر

نژاد سگ دوبرمن‌ فوق‌العاده باهوش و پرانرژی است. به همین دلیل با دریافت یکی از این نژادها شما می‌توانید یک همراه وفادار و قابل اعتماد را به خانواده‌تان اضافه کنید. این سگ‌ها نه تنها در کنار خانواده بازیگوش و سرگرم‌کننده هستند، بلکه به خوبی می‌توانند از اعضای خانواده محافظت کنند. سگ دوبرمن‌ به فعالیت‌های جسمی و ذهنی نیاز دارد و عاشق چالش‌های جدید است. این سگ‌ها به سرعت یاد می‌گیرند و آموزش دادن به آن‌ها آسان است اما باید توجه داشت که برای حفظ جذابیت آموزش‌ها باید تمرینات را تازه و متنوع نگه داشت.

 این نژاد کمی زمان می‌برد تا به بلوغ برسد و معمولاً تا سن سه یا چهار سالگی به حالت توله‌سگی باقی می‌مانند. شخصیت دوبرمن‌ سگ نژاد دوبرمن تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله ژنتیک، آموزش و اجتماعی شدن قرار می‌گیرد. توله‌ سگ‌های با اخلاق خوب معمولاً کنجکاو و بازیگوش هستند و علاقه زیادی به انسان‌ها دارند. مشاهده والدین و خواهر و برادرهای توله‌ سگ می‌تواند به شما در ارزیابی شخصیت او در بزرگسالی کمک کند. دوبرمن‌ها مانند سایر سگ‌ها به اجتماعی شدن اولیه نیاز دارند. 

قرار گرفتن در معرض افراد مختلف، مناظر، صداها و تجربیات متنوع به شکل‌گیری شخصیت مثبت آن‌ها کمک می‌کند. ثبت‌نام در مهد کودک توله‌ سگ یک شروع عالی است. همچنین دعوت از مهمانان و بردن توله‌سگ به پارک‌های شلوغ، فروشگاه‌های مخصوص سگ و گردش‌های تفریحی به آن‌ها کمک می‌کند تا مهارت‌های اجتماعی خود را تقویت کنند.

غذای مناسب برای سگ دوبرمن چیست؟

برای سگ دوبرمن داشتن یک رژیم غذایی متعادل و مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است. در انتخاب غذا برای این نژاد باید به خوراکی‌های دارای پروتئین و با کیفیت توجه کنید. غذاهایی مانند گوشت قرمز، مرغ، ماهی یا تخم‌مرغ به راحتی هضم می‌شوند و تمام اسیدهای آمینه ضروری برای سلامت عضلات این نژاد را تأمین می‌کنند. علاوه‌بر این غذای دوبرمن سگ باید شامل منابع سالم چربی مانند روغن ماهی، روغن زیتون و روغن کنجد باشد. زیرا این مواد غذایی حاوی اسیدهای چرب ضروری مانند امگا-۳ و امگا-۶ هستند.

این چربی‌ها به سلامت پوست، پوشش مویی و تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کنند. رژیم غذایی سگ نژاد دوبرمن باید شامل ویتامین‌ها و مواد معدنی مختلفی باشد. از جمله این ویتامین‌ها می‌توان به A، D، E، K، و ویتامین‌های گروه B، همچنین مواد معدنی مانند: کلسیم، آهن، روی و مس اشاره کرد. مصرف متعادل این ویتامین‌ها برای حفظ سلامت کلیه‌ها، استخوان‌ها و سیستم ایمنی این حیوان بسیار ضروری هستند. همچنین وجود فیبر در رژیم غذایی سگ دوبرمن به بهبود عملکرد دستگاه گوارش و جلوگیری از یبوست و مشکلات گوارشی کمک می‌کند. 

نحوه آموزش سگ نژاد دوبرمن

یکی از مشخصات سگ دوبرمن اصیل هوش و دقت بالای آن است. به همین دلیل آموزش این حیوان  بسیار آسان بوده و تمایل دارد تا نظر مربی خود را جلب کند. این نژاد معمولاً دوست دارد یادگیری را از سنین پایین آغاز کند و به یادگیری مهارت‌های جدید علاقه‌ زیادی نشان می‌دهد. آموزش سگ دوبرمن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است زیرا اگر به این موضوع توجه کافی نشود ممکن است در بزرگسالی به سگی خشن، خودسر و با مشکلات رفتاری مواجه شود. 

شما باید از دوران تولگی به او دستورات پایه‌ای مانند: «بیا»، «بشین»، «ساکت» و … را آموزش دهید. در حین آموزش قاطع و مصمم باشید و حتماً روزانه حدود ۱۵ دقیقه را به این کار اختصاص دهید. سعی کنید در طول فرآیند آموزش، رفتار مناسب و درستی را با دوبرمن سگ خود داشته باشید و او را به یک سگ قانون‌مدار تربیت کنید.

سلامت توله سگ‌های دوبرمن

سگ‌های دوبرمن به طور کلی از سلامت خوبی برخوردارند اما مانند سایر نژادها ممکن است به برخی بیماری‌ها مبتلا شوند. همه دوبرمن‌ها به این بیماری‌ها دچار نمی‌شوند اما آگاهی از آن‌ها برای افرادی که به این نژاد علاقه‌مند هستند، اهمیت دارد.

بیماری فون ویلبراند: 

این یک اختلال خونی ارثی است که باعث بروز مشکلاتی در لخته شدن خون می‌شود. علامت اصلی آن خونریزی بیش از حد پس از آسیب یا عمل جراحی است. از سایر علائم شامل: خونریزی از بینی، لثه‌ها یا خونریزی داخلی در معده یا روده است. درمان خاصی برای این بیماری وجود ندارد و تنها راه مدیریت آن، انتقال خون از سگ‌های سالم است. با این حال بسیاری از سگ‌های مبتلا به این بیماری می‌توانند زندگی عادی داشته باشند. دامپزشک می‌تواند نژاد سگ دوبرمن شما را برای این بیماری آزمایش کند.

دیسپلازی مفصل ران: 

دیسپلازی یکی از بیماری‌های ارثی است که در آن استخوان لگن به درستی در مفصل ران قرار نمی‌گیرد. برخی سگ‌ها در یک یا هر دو پای عقبی خود درد و لنگش را نشان می‌دهند. در حالی که بعضی دیگر هیچ علامت ظاهری از ناراحتی ندارند. تشخیص این مشکل از طریق غربالگری اشعه ایکس امکان‌پذیر است. همچنین آرتریت ممکن است با افزایش سن سگ دوبرمن خود را نشاد دهد. 

آتروفی پیشرونده شبکیه (PRA): 

PRA یک عارضه چشمی بوده که شامل انحطاط پیشرونده شبکیه است. در مراحل اولیه سگ‌های مبتلا در شب بینایی خود را از دست می‌دهند و با پیشرفت بیماری در طول روز نیز با مشکلات بینایی مواجه می‌شوند. بسیاری از سگ‌ها به خوبی با بینایی محدود یا از دست رفته خود سازگار می‌شوند به شرطی که محیط اطرافشان تغییر نکند.

کم‌کاری تیروئید

این اختلال در غده تیروئید سگ نژاد دوبرمن می‌تواند باعث بروز مشکلاتی مانند: صرع، ریزش مو، چاقی، بی‌حالی، لکه‌های تیره روی پوست و دیگر بیماری‌های پوستی شود. درمان این بیماری معمولاً با دارو و تنظیم رژیم غذایی صورت می‌گیرد.

چگونه می‌توانیم از افزایش وزن سگ دوبرمن جلوگیری کنیم؟

برای پیشگیری از اضافه وزن در نژاد دوبرمن، چندین راهکار موثر وجود دارد. ابتدا باید هنگام انتخاب رژیم غذایی مطمئن شوید که مقدار غذایی که به سگ خود می‌دهید تنها به اندازه‌ای باشد که برای سلامتی‌اش کافی است و همچنین میزان تشویقی‌های دریافتی‌اش را محدود کنید. برنامه‌ریزی برای تمرینات منظم و فعالیت‌های بدنی، همراه با انتخاب غذاهایی با چربی و کالری کم، می‌تواند به کنترل وزن سگ دوبرمن کمک شایانی کند. علاوه‌بر این مشاوره با دامپزشک درباره رژیم غذایی و برنامه ورزشی مناسب برای سگ‌تان همیشه توصیه می‌شود تا بهترین روش‌ها برای مدیریت وزن دوبرمن خود را پیدا کنید.

ارتباط دوبرمن با کودکان و سایر حیوانات خانگی

یک دوبرمن که به خوبی تربیت شده باشد، می‌تواند به عنوان یک سگ خانوادگی عالی عمل کند. در واقع سگ نژاد دوبرمن به ویژه در تعامل با کودکان قابل اعتماد و مطمئن است به شرطی که آن‌ها به درستی اجتماعی شده و آموزش ببینند. اگر رفتار کودکان نسبت به دوبرمن محترمانه باشد، سگ نیز با مهربانی و محبت به آن‌ها پاسخ می‌دهد. همچنین شما باید به کودکان یاد دهید چگونه به سگ‌ها نزدیک شوند و آن‌ها را لمس کنند. به طوری که باید بر تمامی تعاملات بین سگ و کودکان نظارت داشته باشید تا از بروز هر گونه گاز گرفتن یا کشیدن گوش و دم جلوگیری کنید. به کودکان خود آموزش دهید که در زمان غذا خوردن یا خواب سگ به او نزدیک نشوند و از گرفتن غذا از او پرهیز کنند. هیچ سگی حتی مهربان‌ترین آن‌ها نباید بدون نظارت با کودکان تنها بماند. سگهای دوبرمن معمولاً با سایر سگ‌ها و حیوانات خانگی در خانه دوستانه هستند، به ویژه اگر از سنین پایین با آن‌ها بزرگ شده باشند. اما این نژاد ممکن است نسبت به سگ‌های دیگر که خارج از خانواده هستند، تهاجمی عمل کند به خصوص اگر آن‌ها را تهدیدی برای عزیزان خود تلقی کنند.

تولید مثل سگ دوبرمن

سگ‌ دوبرمن نر از سن ۱۲ ماهگی می‌تواند جفت‌گیری کند. در حالی که دوبرمن‌های ماده باید تا سن ۱۸ تا ۲۴ ماهگی و تا سومین دوره فحل شدن خود صبر کنند. بهترین زمان برای تولید مثل این نژاد معمولاً در حدود ۵ یا ۶ سالگی است. دوبرمن سگ پس از رسیدن به بلوغ جنسی می‌تواند در هر زمان جفت‌گیری کند و اگر از نظر سلامت مناسب باشد، ممکن است تا پایان عمر خود همچنان قابلیت باروری داشته باشد. زایمان‌های مکرر می‌تواند برای ماده‌ها خطرناک باشد و کیفیت زندگی آن‌ها را تحت تاثیر قرار دهد. 

با افزایش سن نژاد دوبرمن، توانایی باروری و امکان تولد توله‌های سالم نیز کاهش می‌یابد. به همین دلیل زمانی که دوبرمن‌ها به سنین بالا می‌رسند، بهتر است از تولید مثل آن‌ها جلوگیری شود. علاوه‌بر این زایمان می‌تواند عوارضی برای دوبرمن‌های ماده به همراه داشته باشد و آن‌ها ممکن است با مشکلاتی در تولید شیر کافی مواجه شوند. بنابراین توصیه می‌شود که بعد از سن ۵ تا ۶ سالگی یا پس از به دنیا آوردن ۴ یا ۵ توله از تولید مثل این نژاد جلوگیری شود.

سخن پایانی

در بین تمام نژادهای متنوع سگ‌ها که در سراسر جهان وجود دارند، سگ دوبرمن اصیل به عنوان یک نژاد خاص و منحصر به فرد شناخته می‌شود. به طوری که به راحتی می‌تواند در زندگی روزمره انسان‌ها جایگاهی ویژه پیدا کند. این سگ با ظاهری چشم‌نواز ویژگی‌های بارز و جذابی را از خود به نمایش می‌گذارد. اگر به دنبال سگی با نژادی متفاوت و هوش فوق‌العاده هستید، نژاد سگ دوبرمن می‌تواند انتخابی ایده‌آل برای شما باشد. این نژاد تمام ویژگی‌هایی که از یک سگ باهوش، وفادار و فداکار انتظار دارید را در خود دارد و به عنوان یک همراه وفادار می‌تواند به زندگی شما رنگ و بویی تازه ببخشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سبد خرید